کمبود دوپامین در مبتلایان به پارکینسون امری متداول است. در تحقیقات قبلی ارتباط بین SV2C و توانایی سیگار کشیدن با هدف کاهش خطر ابتلا به پارکینسون مورد بررسی قرار گرفته است.
در این تحقیقات با استفاده از دستکاری ژنتیکی موشهایی ساخته شدند که دچار کمبود SV2C و در نتیجه کمبود دوپامین در مغز بودند و حرکات آن ها دچار محدودیت شده بود. حرکت این موشها پس از دریافت نیکوتین حاصل از سیگار کشیدن، کندتر شد. همچنین محققان با بررسی میزان SV2C در بافت مغز افرادی که در اثر پارکینسون جان خود را از دست دادند، دریافتند میزان این پروتئین در مغز آنها متفاوت با سایرین بوده است.
بر اساس این تحقیقات، درمان های دارویی که SV2C را هدف