اکسیزیون را می توان فقط به عنوان یک تاتیک نگاه کرد که از ریخته شدن سلول های زنده کانسر در زخم جلوگیری می کند.و TLMاستراتژی است که از این هدف پشتیبانی می کند . اما تاکتیک آن متفاوت است .نمونه های زیادی برای بررسی وجود دارد و کواگولاسیون سطحی فقط به اندازه چند سلول عمق دارد .(کمتر از چیزی که گاهی الکتروکواگولاسیون در یک نمونه جراحی باز تولید می کند . )التیام به صورت ثانویه دیگر به عنوان یک عیب مطرح نیست چرا که TLM بیمارانی را انتخاب می کند که التیام به صورت ثانویه .بهترین نتایج را در پی داشته باشد . .البته همه تغییرات در حال پیشرفت نیستند . پیش بینی های مبنی بر این جراحی با لیزر باید معجزه کند . زیرا یک تکنو
